حرام نيست مگر اينكه آن چنان ضرر كننده باشد كه از آن بوى هلاكت آيد و همچنين بترسد كه عضوى از او مانند چشم تلف شود كه در اين صورت احتياط واجب آن است كه مصرف ننمايد.
مجامعت با آن در حال پاك بودنش مكروه است، و احتياط وجوبى اينست كه در حال حيض ترك نمايد، و مقاربت با او از پشت (دبر) بدون رضايت زن جايز نيست، و اگر مانع شد نفقه اش ساقط نمى شود.